Spoorwegkaarten

UITGEBREIDE LEGENDA

In Spokanië wordt bij de spoorwegen uitsluitend gebruik gemaakt van normaalspoor (spoorbreedte 1435 mm). Meterspoor komen we alleen bij enkele tramwegmaatschappijen tegen, en andere vormen van smalspoor zijn geheel onbekend.
Toen in 1932 de eerste spoorlijn (tussen Hirdo en Blort) werd geëlektrificeerd, heeft men voor 15.000 volt 16 2/3 Hz gekozen. Dit in navolging van Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Noorwegen en Zweden die in de eerste decennia van de 20e eeuw goede ervaringen met dit systeem hadden opgedaan. Dit voltage en deze frequentie zijn vervolgens in de Spoorwegwet van 1935 vastgelegd, en worden sindsdien voor alle te elektrificeren spoorlijnen gebruikt.

Sinds 1988 zijn alle verdere plannen voor elektrificatie geschrapt en werd het beleid erop gericht om de stoomtractie te vervangen door dieseltractie. Sinds 1989 bestaat er bij de SA officieel geen stoomtractie meer, hoewel op een aantal rangeerterreinen soms nog wel een stoomlocje rondrijdt, en ook toeristische treinen worden sinds 1992 weer door stoomlokomotieven getrokken.
De particuliere maatschappijen maken in principe gebruik van dieseltractie. Alleen de OBL rijdt uitsluitend (toeristische) stoomtreinen.

Alle rode, groene en paarse spoorlijnen op een witte achtergrond zijn in bezit van de nationale spoorwegmaatschappij Spooksoliy Arânkas (SA).
Verder zijn er nog 5 regionale maatschappijen:

Ziffon-Gabanos (ZiGa) op Centraal-Berref: groene spoorlijnen op een roze achtergrond.
Grist & Honnemeg (G&H) langs de oostkust van Bloi: groene spoorlijn op een lichtgroene achtergrond.
Tolâm-Jatty-Arânkas (TJA) in oostelijk Kina: groene spoorlijn op een gele achtergrond.
Kulano-Arânkas (Kular) op Centraal-Liftka: groene en rode spoorlijnen op een lichtblauwe achtergrond.
Opper-Brÿr-Lÿnts (OBL) langs de oostkust van Brÿr: groene spoorlijn op een vleeskleurige achtergrond.

De regionale maatschappijen exploiteren voornamelijk niet-geëlektrificeerde enkelsporige lijnen. Alleen de G&H-lijn is grotendeels dubbelsporig, en de Kular bezit een lange geëlektrificeerde lijn.

In alle gevallen is de oprichting van de regionale maatschappijen een gevolg van de wens van de SA om minder rendabele lijnen te sluiten of af te stoten. De exploitatie van de spoorwegnetten in de bergachtige streken van Centraal-Berref en Centraal-Liftka is door regionale maatschappijen voortgezet omdat de overheid van mening was dat deze moeilijk toegankelijke gebieden niet nog verder geïsoleerd mochten worden.
Het behoud van de spoorlijn in oostelijk Kina wordt noodzakelijk geacht binnen het kader van de ontwikkelingsplannen die er voor dit afgelegen en armelijke gebied bestaan.
De lijnen langs de oostkusten van Bloi en Brÿr dienden behouden te blijven uit toeristisch oogpunt: in het armelijke en eenzame oostelijke Bloi dient het toerisme bevorderd te worden; langs de imponerende oostkust van Brÿr moet dit behouden blijven.