Tussen 1985 en 2005 werkte Leffy Gindiroh in een houten "chalet" aan de rand van het gehucht Otreff, zo'n 8 kilometer ten noorden van Lostô. Hij haatte de strenge ergynische levenswijze in deze streek, maar het weidse uitzicht over de vlakte maakte alles goed. Het chalet was niet comfortabel. "Gure winden wringen zich door de sponningen van mijn ruitjes als het winter is - de zon brandt onbarmhartig op mijn golfplaten dak als het zomer is", zo omschreef hij het binnenklimaat van zijn atelier. En verder: "Tocht langs de vloer maakt mijn voeten ijzig en gedachteloos, mijn hersens zijn heet en ontbranden in gedachten" (zie Citaten). Prominent staat er een elektrische radiator om zijn voeten te warmen en even prominent staat er een pc om zijn brandende gedachten vast te leggen.
Sinds 5 januari 2006 is Gindiroh's chalet te bezichtigen. Een officieel museum is het (nog) niet, maar zijn dochter is bereid om de werkplek te tonen zoals haar vader het bij zijn dood achterliet. Zij weet trouwens niet wie haar moeder is.