De eerste plannen voor een pier stammen al uit 1935. In 1960 kreeg de beroemde architect Era Flafoen van de gemeente Asjetto opdracht om een pier te ontwerpen die "uitnodigde voor een frisse wandeling in de zeelucht" en verder "de gelegenheid bood voor allerhande vermaak". De gemeente dacht in eerste instantie aan een bouwwerk van zo'n 3 km lang, maar dat bleek te duur en ook technisch erg ingewikkeld, gezien de snel toenemende diepte van de zee. Bovendien vreesde de architect dat de attracties aan het einde van de pier dan veel te ver weg lagen. "Vooral voor ouders met jonge kinderen of voor bejaarden zal het een te grote opgave zijn om die hele afstand te voet af te leggen, en later na een vermoeiend bezoek aan de attracties nog weer terug ook," zo drukte de architect zich uit.

De Kirofo-pier werd in 1965 geopend; hij is uiteindelijk 1,4 km lang geworden, waarvan zo'n 500 m boven de uitlopers van de duinen en het strand (bij laag water; bij hoog water ligt er zo'n 300 m boven land). De maquettes en tekeningen van de afzonderlijke gebouwen op de pier zagen er prachtig uit, maar toen de pier gereed was, maakten de gebouwen erop een rommelige indruk, gezien vanaf de kust. "Dat maakt de mensen juist nieuwsgierig," was het commentaar van de architect, "want mijn pier is niet bedoeld om op een afstand bewonderd te worden, maar om vertier te geven als je eróp staat."