De lommerrijke regeringswijk in Zuidoost-Hirdo, waar alle ministeries en veel andere overheidsinstanties op een kluitje bij elkaar zitten, wordt doorsneden door de kaarsrechte Avenû Rifo Florino. Aan de zuidzijde van deze prachtige laan rijst het Nâgalim-gebouw op, genoemd naar de sterrenkundige Rense Nâgalim die op ongeveer deze plek aan het begin van de 19e eeuw een privé-sterrenwachtje had laten bouwen. Anno 2006 is het zelfs voor Spokanische begrippen geen uitzonderlijk gedurfde architectuur, maar toen het in 1985 werd opgeleverd, was het dat zeker wel.
Het gebouw is ontworpen door Lerdu Hôster-Gloef, de architect die later in het nieuws zou komen vanwege de strapatsen van zijn compagnon Côldy Fâjas. Hij kreeg de opdracht van het Ministerie van Buitenlandse zaken, dat behoefte had aan een nieuwe huisvesting. Ondanks de kritiek in de pers en bij de Volksvertegenwoordiging dat dit gebouw veel te groot en duur was voor dit ene ministerie, zette het zijn zin door. Toen het reusachtige gebouw werd opgeleverd, duurde het dan ook niet lang totdat ook de Ministeries van Huisvesting, van Binnenlandse zaken en van Onderwijs er onderdak konden vinden. Bovendien was er nog ruimte voor wat kleinere (semi-)overheidsinstanties, zoals de toeristische vereniging SEQU.
Het Nâgalim-huflif is een begrip geworden, maar na ruim twintig jaar werd het toch te krap en zijn er enkele lagere vleugels aangebouwd, aan de achterzijde en verscholen in het groen. Op de bovenste etage is een verfijnd restaurant met een prachtig uitzicht over dit deel van de stad en de Trendon. Gezien de lokatie is het niet verwonderlijk dat het restaurant gefrequenteerd wordt door de ministers en andere politici en (hogere) ambtenaren die in deze wijk werken.