Pepernotendrama op Nederlandse Ambassade

Er wordt dan verwacht dat de aanwezigen vlijtig over de grond kruipen om de lekkernij te verzamelen en naar behoefte in de mond te proppen. Een voormalige ambassadeur (die anoniem wenst te blijven) schijnt eens gezegd te hebben dat dit de enige keer in het jaar is dat hij voor een mindere in rang wil kruipen - letterlijk dan.
Hoewel al het personeel weet wie als Zwartepiet optreedt, wordt er met groot acteertalent geveinsd dat men er beslist geen idee van heeft. Elk jaar wordt bij loting een slachtoffer voor het volgende Sinterklaasfeest vastgesteld en dit jaar was Robert Vinkentouw, hoofd van de Afdeling Verkeer, Industrie en Techniek, de gelukkige.

Maar helaas verliep het traditionele feest anno 2001 anders dan normaal. Omdat pepernoten in Spokanië geheel onbekend zijn laat de Ambassade elk jaar enkele kilo's uit Nederland overkomen, tot voor kort per diplomatieke post. Dit jaar had het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag bezwaar gemaakt dat het snoepgoed op deze wijze in Hirdo bezorgd zou worden, omdat de diplomatieke post daar "niet bestemd voor is". Daarom zijn de pepernoten nu per koerier besteld. Spocanair heeft de doos zonder problemen naar Trymt gevlogen, maar men heeft er geen rekening mee gehouden dat de douanecontroles de laatste tijd extreem streng zijn vanwege het oplaaiende terrorisme (elders in de wereld) en de miltvuur-hysterie die ook in Spokanië merkbaar is.

Een "hasjhond" op de luchthaven Trymt raakte buiten zinnen toen hij het mengsel van peper, kruidnagelen en anijs rook, en enkele douanebeambten hebben zich onmiddellijk over het verdachte pakket ontfermd. De wonderlijk ruikende, bruine onregelmatige brokken wekten argwaan want dit soort snoepgoed kent men in Spokanië niet.
Uiteraard werd de geadresseerde (de Ambassade in Hirdo) aan de tand gevoeld, maar gelukkig gebeurde dit zeer discreet - het was tenslotte een politiek pijnlijke toestand. Douane en Ministerie van Justitie (in Hirdo) waren echter gemakkelijk te overtuigen dat het hier om traditioneel Nederlands strooigoed ging, en niet om een nieuw soort drug (waarvan de Spokaniërs verwachten dat ook die wel uit Nederland zou kunnen komen).

Intussen waren de pepernoten door de douane in beslag genomen en omdat de procedure om in beslag genomen goederen weer aan de rechtmatige eigenaar terug te geven in Spokanië een langdurige kwestie is, moest het ambassadepersoneel het dit Sinterklaasfeest zonder de pepernoten doen.
Robert Vinkentouw zegt dat hij hier niet rouwig om is. Hij haat pepernoten, en hiervoor in de plaats heeft hij een mengsel van prestigieuze Belgische bonbons en traditionele Spokanische anijskoekjes in de vertrekken van het ambassadegebouw rondgestrooid. Volgens hem hebben zijn collega's nog nooit zo fanatiek het strooigoed onder de bureaus vandaan gegrist als nu. De ambassadeur, mevrouw Van Wijk-de Noord, schijnt haar mantelpakje door de geplette bonbons verknoeid te hebben.