Forum
|
< Terug Bijdragen vanaf 2000 Zie ook Bijdragen tot en met 1999 |
|
21 januari 2021
Beste Spokanisten, Op jullie website staat een prachtige kaart, genaamd "heel Spokanië". Ikzelf ben al zo'n jaar bezig met een eigen taal en land: Vaskavië (gelegen in de Zwarte Zee), en ik heb de landkaart tot in de puntjes uitgewerkt. Nu ben ik altijd jaloers op de heel Spokanië-kaart, en zou ik graag willen weten hoe deze kaart gemaakt is, zodat ik er ook zo een kan fabriceren. Verder heb ik enorme bewondering voor de Spokanische taal en cultuur, en hoop ik dat er ooit een Spokaan de Elfstedentocht zal schaatsen. Ide Niessen, Cygniaan en Vaskavist, Amsterdam |
|---|
|
In de Spokanische atlas vind je een beschrijving hoe de deelkaarten zijn gemaakt. De kaart van heel Spokanië is een samenvoeging van de deelkaarten. Alles is gedaan met Paint 6.2 (het standaardtekenprogramma van Microsoft). Latere versies van Paint zijn niet goed bruikbaar, onder andere omdat je niet zo makkelijk lijnstukken kunt trekken die op elkaar aansluiten (nodig voor het tekenen van bijvoorbeeld wegen).
De kans dat een Spokaniër in Friesland komt schaatsen is nihil, maar altijd nog groter dan de kans dat er (binnenkort) een Elfstedentocht mogelijk is, lijkt me zo! |
|
25 juni 2020
Hallo! Ester Bouma |
|---|
|
De Spokanische overheid weet de coronacrisis goed te beheersen, wat natuurlijk niet zo moeilijk is in een land dat sowieso weinig contacten met andere landen heeft. Op dit moment mogen Spokaniërs alleen binnen hun eigen provincie (distrycc) reizen, tenzij er goede redenen zijn om de grens over te steken (voor werk of familiebezoek). Het binnenlandse vleigverkeer en de veerdiensten tussen de eilanden zijn zeer beperkt en alleen bedoeld voor "uiterst noodzakelijke" reizen. Winkels zijn over het algemeen open, maar verder is alles nog gesloten. Men moet een afstand van 1,5 m in acht nemen en het dragen van een mondkapje wordt aanbevolen, maar is officieel niet verplicht (tenzij winkels dat verplicht stellen). Er is nauwelijks vliegverkeer met het buitenland en ook de veerdiensten naar Europa varen vrijwel niet. Reizen naar en van de Verenigde Staten en naar en van Groot-Brittannië is sowieso onmogelijk. De situatie kan elke dag anders zijn. Voor actuele informatie, zie de speciale corona-website van de overheid of lees de PRESPO-berichten. |
|
17 september 2019
Beste redactie, Paul en Jannie, Zwolle (achternaam is bij de redactie bekend) |
|---|
| Fijn dat uw vrouw weer is opgeknapt. In 2011 heeft Nederland zijn ambassade in Hirdo gesloten; er is toen overeen gekomen dat de Britse ambassade de Nederlandse zaken zou behartigen (zie ook Ambassades). Sinds Groot-Brittannië besloten heeft om uit de EU te stappen, blijkt er nog weinig animo te zijn om de zaakjes voor ons land (als EU-lid) op te knappen. Vooralsnog is dit probleem nog niet opgelost, maar waarschijnlijk zal de Franse ambassade de Nederlandse zaken gaan behartigen. |
|
7 augustus 2015
Beste Spokaniërs, Maar wat we niet konden waarderen was het vaak vieze eten: van die kleffe stamppotten, veel te zoute soepen en taaie schapenbiefstukken. Ook waren er weinig voorzieningen voor onze kinderen (12 en 14 jaar oud). Nauwelijks speeltuinen of andere vermakelijkheden. We hebben daarom maar veel vaker zelf gekookt dan eigenlijk de bedoeling was! |
|---|
|
Wij hebben hele andere ervaringen als het op eten aankomt, maar dat is dan met name in de steden. We begrijpen dat u met de caravan voornamelijk in de landelijke gebieden bent geweest, en daar in de lokale eethuisjes en herbergen heeft gegeten. Hoewel de stamppotten lang niet altijd zo klef zijn als u vindt. Misschien een aardige suggestie om een eetgids als Ef Larderamâ aan te schaffen? Dan weet u waar u lekker kunt eten. |
|
22 mei 2013
Kloppen de geruchten dat er op Spokanië brievenbusfirma's zijn van belastingmijdende multinationals? Gerard Herbers, Arnhem |
|---|
| De redactie van Forum heeft uw vraag voorgelegd aan het Ministerie van Economie, Ontwikkeling en Technologie. Wij ontvingen de hieronder afgebeelde brief. Ernaast de vertaling. Wij hopen dat dit antwoord naar tevredenheid is. |
Deze brief is in
pdf-formaat op ware grootte opgenomen |
Geachte heer,
Op uw vraag of er in Spokanië brievenbusmaatschappijen bestaan met als doel om het betalen van belasting in andere landen te vermijden, kan ik u het volgende mededelen. Omdat Spokanië niet bekend staat als een "belastingparadijs", met dien verstande dat het voor een bedrijf in fiscaal opzicht interessanter zou om in Spokanië gevestigd te zijn dan in enig ander land, ligt het niet voor de hand om in Spokanië een brievenbusmaatschappij te willen vestigen. Buitenlandse bedrijven kunnen zich sowieso niet zonder meer in Spokanië vestigen, noch fysiek noch als brievenbusmaatschappij. De wet- en regelgeving met betrekking tot vestiging in Spokanië is zeer strikt en maakt het alleen voor fysieke bedrijven mogelijk om zich alhier te vestigen. Brievenbusmaatschappijen bestaan er in Spokanië dan ook niet. Alle in Spokanië geautoriseerde bedrijven – zowel Spokanische als buitenlandse – staan ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Zij dienen zich uiteraard te houden aan de Spokanische wet- en regelgeving. In hoeverre bedrijven zich proberen te onttrekken aan de in Spokanië geldende belastingwetgeving en zich eventueel schuldig maken aan belastingontduiking, is bij het Ministerie van EWT niet bekend. Dergelijke gegevens worden bijgehouden door het Ministerie van Financiën en de Belastingdienst, en bij kennelijke ongeregeldheden zal via het Openbaar Ministerie of het Ministerie van Justitie actie worden ondernomen. Of er Spokanische bedrijven bestaan die in het buitenland als brievenbusmaatschappij uit zijn op belastingvermijding, is bij het Ministerie van AWT niet bekend. Ik hoop hiermee uw vraag beantwoord te hebben, hoogachtend,
Lyda Kâstesch-Uiresa |
|---|
|
20 januari 2012
Ik zou graag willen weten wat voor type de Helmy-reks (Grottenserie) is, en als jullie dat nog niet weten hoop ik dat het TRAXX Locomotieven worden? Mark de Bruyn |
|---|
| We hebben achterhaald wat voor locs er in de Helmy-reks zitten. Maar je hebt gelijk, het gaat om de TRAXX. Alles staat nu in SPARC, met een foto. Zie Locomotieven. |
|
20 september 2011
L.S.
Hoe is het asylbeleid in Spokania? Laten ze asylzoekers toe? Wat gebeurd er met ze? Hebben ze er ook lange procedures? En als ze terumoeten, en ze doen het niet, zijn ze er dan illegaal? En is dat strafbaar? En hoe gaan ze om met al die moslims. Mogen die een boerka dragen?
mvg, |
|---|
|
In principe reageert Forum niet op anonieme post. Maar uw vragen zijn relevant genoeg om ze hier te behandelen. Bovendien hebben we wel zo'n vermoeden wie er achter uw initiaal schuilt. Asielzoekers en vluchtelingen komen niet of nauwelijks naar Spokanië, zodat een specifiek beleid niet relevant is. Het land ligt te veel uit de route voor boten met vluchtelingen (uit bijvoorbeeld Noord-Afrika), en vanwege de visumplicht is het vrijwel onmogelijk om als asielzoeker of vluchteling per vliegtuig het land binnen te komen. Het komt wel voor dat individuele personen met een (zeil)boot of vissersschip de territoriale wateren binnendringen en het land betreden zonder zich gemeld te hebben bij de douane of havenpolitie. De officiële lezing is dat zulke mensen direct weer met hun boot de zee opgestuurd worden. Dit roept de vraag op of er dan helemaal geen illegalen in Spokanië leven. Zoiets is nooit geheel uit te sluiten, maar op zich is illegaliteit niet strafbaar, want een illegaal is per definitie iemand die niet "bestaat", en dus kun je zo iemand ook niet straffen. Wel is het zo dat iedereen in Spokanië een geldig identiteitsbewijs of paspoort bij zich moet hebben, en omdat illegalen dat niet hebben, kunnen zij daarvoor wel beboet of gearresteerd worden. Er zijn nauwelijks moslims in Spokanië, en een boerkaverbod is dan ook absoluut geen politiek item. Ook in Nederland lopen er zo weinig vrouwen in een boerka dat je je kunt afvragen waarom al die politieke heisa hier nu voor nodig is. Gezichtsbedekkende kleding (dus ook sluiers, bivakmutsen, ondoorzichtige integraalhelmen en dergelijke) zijn sowieso niet toegestaan in het "normale" maatschappelijke verkeer (evenmin als in Nederland), dus is er geen enkele reden om voor boerka's specifieke wet- en regelgeving te bedenken. Al deze discussies over asielzoekers, illegalen, moslims en buitenlanders in het algemeen worden in de Spokanische politiek niet gevoerd - eenvoudig omdat PVV-achtige partijen niet bestaan. |
|
23 oktober 2009
Geachte medewerkers, Graag wil ik u wijzen op de onderstaande email (spam?) die ik vanuit Spokanië mocht ontvangen. Wellicht kunt u, als Spokanië-deskundigen, uw licht laten schijnen op dit schrijven en mij adviseren? Met vriendelijke groet, Marga Peppelaer uit Harmelen
| |
|---|---|
|
Dit is een spambericht, en je reinste oplichting. Honderden, zoniet duizenden, Spokaniërs hebben een bericht van deze strekking ontvangen, en ook in een aantal andere landen zijn mensen ermee lastiggevallen (maar de meesten zullen het wel niet hebben kunnen lezen). De media in Spokanië hebben onlangs uitgebreid aandacht besteed aan deze oplichting, zie ook PRESPO-nieuws.
De door u ontvangen tekst is niet geheel correct Spokaans, wat erop wijst dat de oplichters geen native speakers zijn (het blijken trouwens Bulgaren te zijn). De ondertekening met "H.T. Weeftiya" klopt ook niet. Weeftiya is weliswaar een bestaande achternaam, maar de "directeur" van de bank heet zo niet (zie ook de foto van de bankpresident). Bovendien gebruiken Spokaniërs nooit initialen, maar altijd de voluit geschreven voornaam! Zoals u het bericht aan ons doorgeeft klopt het bankrekeningnummer niet, want er moet nog een 0 voor. Alle bankrekeningnummers in Spokanië hebben 8 cijfers, en als de eerste twee cijfers 01 zijn, duidt dat op een rekening bij de Spooksoliy Benc. Voor zover ons bekend, was het bankrekeningnummer in alls spamberichten (uiteraard) correct, dus wellicht heeft u een tikfoutje gemaakt? Voor bankrekeningnummers, zie ook de informatie in het Spokanisch Archief. |
Voor lezers die het Spokaans niet beheersen en dus niet snappen waar dit allemaal over gaat, volgt hier de correcte tekst met de vertaling.
|
|
21 april 2009
Geachte medewerkers, In de eerste plaats mijn complimenten voor de fraai vormgegeven website. De informatie is bovendien van een fantastisch hoog niveau. Zelf heb ik een wat specialistische vraag op taalkundig gebied. Die heeft betrekking op het getal 14 ('erg'). Mijn vraag is of er een rechtstreekse etymologische link te leggen is met de mythologische figuur Erget en de nationale godsdienst Ergynne. Alvast vriendelijk bedankt voor uw reactie. Hânclabiy, Stan de Laat |
|---|
| Bedankt voor de complimenten. Het telwoord erg (14) en de namen Erget en Ergynne zijn etymologisch inderdaad verwant aan elkaar. Hoe dat precies zit, is na te lezen in het Spokanisch Archief, Etymologie van telwoorden. Maar alsjeblieft, noem Erget géén mythologische figuur, want dat beschouwen gelovigen in Spokanië als een grove belediging, alsof je de Heer of Allah met Sinterklaas vergelijkt! Erget is de naam van de hoogste God, en een kreet als "Erget bestaat niet" is voor velen net zo grievend als "God bestaat niet". |
|
15 september 2008
Hallo! Wij willen ons spaargeld graag op een BETROUWBARE bank zetten, en met veel rente. We vertrouwen de banken in de EU niet meer, en vroegen ons af of ons geld op een Spokaanse bank wel vijlig is. Kunnen jullie ons een bank aanbevelen. En hoe moet dat dan? Groeten van de fam. Barends in Tilburg. |
|---|
|
Inderdaad wordt Spokanië (nog) niet meegesleurd in de kredietcrisis, dit dank zij de isolationistische politiek en een streven om finaniceel en economisch onafhankelijk van de rest van de wereld te zijn. Maar deze afzondering van de EU betekent óók dat mensen die niet woonachtig zijn in Spokanië er ook geen bankrekening kunnen openen, en dus ook geen spaarrekening. Als u uw geld op een Spokanische spaarrekening wilt zetten, zit er niets anders op dan u ook in dat land te vestigen - en dat is zo goed als onmogelijk. Het wordt pas interessant als een Spokanische bank een vestiging in een EU-land opent. Maar vooralsnog is ons niets van zulke plannen bekend. |
|
Beste redactie Hierbij sturen we een foto van iets wat ons erg heeft geschokt. Ze zeggen dat Spokanië zo'n vredenlievend land is, maar we kregen te horen dat een stel vandalen deze schuur in de fik hebben gestoken. Gelukkig konden we er nog net een foto van maken. Erg naar, dat zulke dingen ook in dit prachtige land gebeuren! Verders was alles fantastisch, met de groeten van Paul en Avila Broekhoven in Emmen. |
|---|
|
21 januari 2008
Beste, We hebben de voornaam Fjenne gevonden op jullie lijst van geregistreerde jongensvoornamen. Graag hadden we geweten wat het betekent, en vanwaar deze oorsponkelijk is. Kan iemand ons daar zo snel mogelijk antwoord op geven aub? Alvast bedankt!! Pedro Samyn |
|---|
| Fjenne is de vleivorm van Fjen, en een verkorte vorm van Fernent (de Spokanische versie van Ferdinand; vergelijk Fred met de vleivormen Freddie en Fredje). Vleivormen worden vaak gemaakt met de uitgang -e, en een verlengde stamklinker (uitgedrukt door de verdubbeling van de medeklinker), zoals Anevve (van Anees), Ðiyzze (van Diyx = Diederik), Henne (van Henrec = Hendrik), Pille (van Peoll = Paul). Verder is Fjen weer een dialectische variant van Fen. De betekenis van Fernent = Ferdinand is niet geheel duidelijk. In het Voornamenboek van Prisma lezen we dat het wellicht iets als "waaghals" betekent. |
|
12 juli 2007
Vroeger werd op diverse plaatsen op uw website het postbusadres van het Spokanisch Consulaat in Amsterdam genoemd. Ook in FORUM staat dit postbusnummer wel genoemd. Toen ik onlangs een breif stuurde kreeg ik die terug, met de mededeling dat dat postbusnummer niet meer bestaat. Maar Spokanië bestaat toch nog wel? |
|---|
|
Vroeger waren postbussen gratis. Sinds een aantal jaren vraagt KPN jaarlijks een behoorlijk bedrag voor het hebben van een postbus. De invoering van dit abonnementsgeld wordt "marktwerking" genoemd, maar tegenwoordig weten we dat dit woord staat voor: geld inpikken ten koste van de consument. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Spokanië heeft daarom besloten om de postbus op te zeggen. Te meer daar vrijwel iedereen via internet communiceert en er nauwelijks nog post naar het postbusnummer werd gestuurd. |
|
5 maart 2007
Die website van jullie is Een groot geouwehoer. Dit is echt niet normaal meer. |
We kunnen het niet iedereen naar het zin maken - en mensen die anoniem blijven al helemaal niet. |
|---|
|
10 juli 2006
Huif ip feh!
Mijn naam is Hissov Niokis, ik heb ooit in Spokanië gewoond, in Cefjuiwifusr, en was daar lid van een schaakclub, genaamd Eemtniis Fi Wippir; ook de landskampioen Inepaim Metlis speelde daar. Groeten, Hissov. |
Aangezien in de kreet "Huif ip feh" geen enkel bestaand Spokaans woord zit (zie Spokaans woordenboek), de plaatsnaam Cefjuiwifusr in Spokanië niet voorkomt (zie SPARC - Steden en dorpen), de door u genoemde namen niet bestaan (zie SPARC - Namen) en de meeste ervan ook niet aan de Spokaanse spelling- en uitspraakregels voldoen, vermoeden we dat u een ander land dan Spokanië bedoelt. |
|---|
|
22 oktober 2004 Beste redactie,
Omdat ik geen enkel vertrouwen heb in die Balkenende, die houterige dominee die denkt dattie ons land wel eens eventjes op het goede spoor zal zetten, wil ik graag zo snel mogelijk weg uit dit land.
P.J. Blommestein |
|---|
|
Helaas is Spokanië geen emigratieland. U kunt erheen als toerist, maar daar moet het dan ook bij blijven. Zie ook onze reactie op de brieven hieronder. Overigens bestaan er ook in Spokanië politici die niet snappen hoe je een land moet besturen. Spokanië is beslist geen utopia of paradijs! |
|
3 oktober 2004
Mijn man heeft reumatiek en ikzelf heb constant last van een kloppende hoofdpijn. Volgens ons komt dat door het vochtige en bovendien stressvolle klimaat in Nederland. Wij wonen in een aardig dorpje in Zuid-Holland, in een gebied dat officieel "het Groene Hart" heet, maar in werkelijkheid een agglomeratie van nieuwbouwwijkjes, bedrijventerreinen en pietluttige stukjes bos is waar je niet in mag omdat het zogenaamd "beschermd natuurgebied" is. Omdat wij allebei 66 jaar oud zijn en we denken dat we nog wel 20 jaar te leven hebben, zien we er erg tegenop om dat in Zuid-Holland te moeten doen. En eigenlijk willen we het ook helemaal niet meer in Nederland, want in ons zomerhuisje bij Ommen mogen we óók al niet "echt" wonen. Daarom willen we graag emigreren. Maar Canada en Nieuwzeeland zijn zo erg ver weg, zodat we onze zoon in België niet meer kunnen zien.
Maar we hebben begrepen dat Spokanië veel minder ver weg is, en ook nog een goedkoop, rustig en warm land (in het zuiden dan). Ook ligt het in de Europese Unie, dus dan moet het toch mogelijk zijn om er de laatste 20 jaar van ons leven rustig te kunnen wonen? Dat is goed voor de reumatiek van mijn man, en mijn eigen hoofdpijn gaat misschien ook wel over, als ik al die stress in dat propvolle enge Holland niet meer heb.
meneer en mevrouw Oubol |
|---|
| Wij herkennen uw problemen, maar helaas is Spokanië geen "emigratieland" zoals Nieuw-Zeeland of Canada dat zijn. Bovendien is Spokanië geen lid van de Europse Unie, zoals u lijkt te denken. Het land ligt weliswaar in Europa, maar dit is een zuiver geografisch gegeven. In politiek opzicht staat het juist ver van Europa af. Het ziet er helaas niet naar uit dat Spokanië binnen afzienbare tijd zijn grenzen open zal stellen voor Europeanen zoals u, die gewoon lekker rustig en ontspannen hun laatste levensjaren willen doorbrengen. Het is al heel wat dat toeristen tegenwoordig honden naar Spokanië mee mogen nemen. Maar wanneer ook mensen er zo maar heen kunnen is nog een open vraag. |
|
27 maart 2003
Sinds kort ben ik op de hoogte van het bestaan van Spokanië en als energiefreak heb ik onmiddellijk de energievoorziening van dit land bekeken. Wat mij opvalt is dat er een kerncentrale is en gelukkig ook waterkracht. Windenergie en andere vormen van
duurzame energie vind ik niet op de kaart vermeld. Ik vraag mij af of Spokanië het Kyoto-protocol heeft ondertekend. Martijn Verstraeten |
|---|
|
De energiekaart is te vinden in SPARC - Elektriciteit. Hierop staan drie kerncentrales aangegeven, alle op het grootste eiland Berref langs de kust: in het noordwesten: Tysegg; in het noordoosten: Restôc-fonis en Ergânt. De Restôc-fonis-centrale stamt uit 1971, is verouderd en kampt regelmatig met storingen. Nauwkeurige informatie ontbreekt omdat kernenergie als "strategisch gevoelig" wordt beschouwd. De Tysegg-centrale (1980)en Ergânt-centrale (1964) zijn tussen 1990 en 1996 gemoderniseerd en voldoen aan de huidige veiligheidseisen. Het is onduidelijk hoe het toekomstige energiebeleid eruit zal zien; de regering laat hierover niet veel los. Vooralsnog lijken er geenplannen te bestaan om de kernenergie verder uit te breiden.
De isolationistische politiek is niet goed verenigbaar met het aangaan van internationale overeenkomsten. Het Kyoto-protocol is dan ook niet ondertekend. Dat wil echter niet zeggen dat Spokanië niet achter de intentie ervan staat. Anders dan bijvoorbeeld de Verenigde Staten is Spokanië wèl bereid om milieubeschermende maatregelen te nemen of anderszins een beleid te voeren dat strookt met internationale opvattingen. De ontwikkeling van alternatieve energievoorziening (zoals windenergie) heeft om financiële en politieke redenen (nog) geen prioriteit. Als u uw diensten wenst aan te bieden, kunt u het beste schriftelijk contact opnemen met het Spokanisch Consulaat in Amsterdam. Adres: Spooksoliy Lozôstjemm, Postbus 3774, 1001 AN Amsterdam. |
|
16 februari 2003 Mijn vriend zegt dat hij uit Spokanië komt, maar dat er een erge antigay sfeer is. Klopt dat? Theo Valize |
|---|
|
In de hoofdstad Hirdo bestaat een echte gay scene. Dit is genoemd in de reisgids Spokanië: Berref (blz. 25), en wordt verder behandeld in
SPARC - Gay-scene in Hirdo.
Ook in andere grote steden kunnen homo's (m/v) aan hun trekken komen, zoals in Amahagge, Hoggebim en Asjetto. En verder is er aan de toeristische Zverosta-kust (reisgids hoofdstuk 9, blz. 149) veel te beleven. Op de eenzame vlaktes en in de geïsoleerde berggebieden zijn natuurlijk veel dorpen te vinden waar men niet vertrouwd is met de gay-wereld. Hier kunnen mensen raar reageren als ze ermee geconfronteerd worden. Maar de mensen reageren in zulke streken sowieso raar als ze oog in oog staan met dingen die niet in hun dorpscultuur passen - dit geldt niet alleen voor gays maar voor elke "vreemdeling". Als uw vriend een Spokaniër is, en hij ondervindt een "antigay sfeer", vragen we ons af of dat misschien niet aan hemzelf ligt: gedraagt hij zich provocerend? Daar houden Spokaniërs nooit van (ook niet van hetero's). Over het algemeen zal het Spokaniërs een zorg wezen hoe iemand leeft en wat hij denkt. Wijzelf hebben in ieder geval nog nooit enig probleem ondervonden. |
|
Joyce ??? uit ??? is een fervente lange-afstandsloopster. Ze heeft al honderden kilometers in de Benelux en Frankrijk afgelegd, en nu was het de beurt aan Spokanië.
"Ergens op Zuid-Liftka ging het pad kilometers lang door een raar bos van lange dunne zwiepende stammetjes. Bij het geringste zuchtje wind sloegen ze tegen elkaar. Dat maakte het geluid van zwiepende zweepslagen, maar ook van schel gepiep en nors gekras. Na een half uur kreeg ik het ervan op mijn zenuwen, temeer daar ik al die tijd niemand tegenkwam, terwijl ik op dit pad buiten dit bos altijd wel andere wandelaars tegenkwam. Maar het was wel fascinerend!" |
|
25 november 2002
Bestaat er in Spocania een organisatie zoals "Het Instituut", zie www.instituut.net. Job Snijders |
Het Spokanische tijdschrift Tocômpanðo ("Schijnmaatschappij") lijkt in de richting van "Het Instituut" te komen. Bij dit tijdschrift behoort ook een website. Klik in het Hoofdmenu van het Spokanisch Archief (www.spocania.com/archief) op Tijdschriften, en zoek hier Tocômpanðo. Hier staat ook het website-adres (we kunnen niet garanderen dat u contact krijgt). Overigens zou het wel handig zijn als u Spokaans kunt lezen, indien u dit aspect van de cultuur wilt onderzoeken... |
|---|
|
15 oktober 2002
Gaarne zou ik een reis maken naar het eiland Berref. Ik heb namelijk de vermakelijke reisgids van uw hand gelezen. Hoe zit het met het openbaar vervoer?. Ik heb namelijk geen auto uit milieuoverwegingen. En dus weet ik niet hoe ik mij moet voortbewegen. Met uw verhaal over de stormachtige aankomst in Jatty in het achterhoofd heb ik enige vrees over de kwaliteit van het openbaar vervoer. Ook zou ik het een en ander willen weten over de prijs. Marcel Plaatsman |
|---|
| Niet alle busreizen verlopen zo woest als de reis die ik heb meegemaakt en in de reisgids heb beschreven! Natuurlijk stort er wel eens een bus in een ravijn, maar dat gebeurt ook in Spanje of Frankrijk. Over het algemeen is het openbaar vervoer er goed geregeld, al rijden bussen en treinen niet overal frequent en is het vaak wat ouder materieel. Omdat de privatiseringsgekte in Spokanië nog niet doorgedrongen is (ze zitten niet in de EU, zodat het ook niet hoeft!), rijden treinen vrijwel altijd volgens de dienstregeling en wordt er niet gezeurd over natte bladeren op de rails of wissel- en seinstoringen. Prijzen zijn te vinden in de verschillende hoofdstukken van het Spokanisch Archief (www.spocania.com/archief). Klik in het Hoofdmenu op Openbaar vervoer, en je wordt verder geholpen. |
|
26 juli 2002
Ik heb in een sneltreinvaart de website over Spokanië doorgenomen; in eerste instantie om de taal van het land die merkwaardige trekken vertoont. In de reactie van een van de commentaren schrijft u: "wij zien ook wel dat onze West-Europese levensstijl vaak te verkiezen valt boven de Spokanische". Ik heb bij het doornemen van de website Spokanië gezien als een land met een westerse cultuur, ondanks het feit dat ik in de taal weinig West-Europese trekken heb gezien met hier en daar enkele Romaanse leenwoorden... Hans Kamp |
|---|
| Spokanië ligt in het uiterste westen van West-Europa, dus dat we de cultuur "westers" noemen ligt voor de hand. Maar daarom kan de cultuur er in een hoop opzichten nog wel afwijken van wat we op het vasteland van Europa gewend zijn (ook daar zijn de cultuurverschillen dikwijls frappant). In de websites over Spokanië komen de persoonlijke ervaringen van buitenlandse bezoekers aan dat land weinig aan bod. Daarvoor kan men beter terecht in een reisgids als Spokanië: Berref. |
|
Fred Blomberg en Cor Maatjes hadden een geweldige B&B-ervaring bij Abertô.
"We hadden de veerboot van Qualeja naar Abertô; genomen, en toen we vanaf de haven naar het stadje fietsten, troffen we bij een van de villa's langs deze schitterende weg een bordje met "bed and breakfast" aan. Hoewel we eigenlijk nog wat door wilden fietsen, lag dat huis zo prachtig aan de glooiende kust, met uitzicht tot aan de overkant van de baai, dat we besloten hier te blijven slapen. De heer en vrouw des huizes waren geweldig gastvrij en gelukkig spraken ze ook nog wat Engels. Onze kamer keek uit over de baai en ook het ontbijt was heel goed verzorgd, met eigen gebakken brood en eigen gelegde eieren. Een aanrader dus!" |
|
|
26 juli 2002
Geachte heer, Dit voorjaar brachten mijn man en ik voor het eerst een bezoek aan het prachtige Spokanië. We hadden een vliegreis geboekt met het idee ter plekke een auto te huren en zo, door te overnachten in Kullos ur Lardos, het eiland Berref te verkennen. Omdat onze woonplaats een prachtig waaggebouw bezit waren wij erg benieuwd naar het waaggebouw te Hirdo en aangezien ons eerste logeeradres in deze stad was besloten we hier in ieder geval naar toe te gaan. Alhoewel we het gebouw zelf schitterend vonden kwamen we er niet precies achter wat er nu precies gewogen werd. Kaas, andere levensmiddelen of misschien wel heksen. Op de zolderverdieping troffen we inderdaad zoals in de voorlichtingsbrochure van de SEQU, de leuke Draka bar. Van de barkeeper, Bernet Motrikfâsto, hoorden we dat de kastelentocht vanuit Taru al jaren een groot succes was. Gelukkig konden we ons hiervoor nog inschrijven, een groot geluk daar deze tochten meestal al lang van te voren volgeboekt zijn. Twee dagen later vertrokken we vanaf het stadsrestaurant te Taru voor wat achteraf één van de meest opmerkelijke excursies van deze vakantie zou worden. Op de derde dag namelijk kregen we de gelegenheid de ruïne van Prusot bij Jejoa te bezoeken. Dit bezoek was ingelast omdat een aantal dagen daarvoor in het bos nabij de ruïne een bijzondere vondst gedaan werd.
Bij het uitdunnen van het kreupelhout was de boswachter op een vreemde verzameling stenen hoofden gestoten. Over de herkomst, het doel, of zelfs de makers van deze hoofden was, toen wij een aantal weken later Spokanië verlieten, nog niets bekend alhoewel het geruchtencircuit natuurlijk volop draaide. De meest voor de hand liggende verklaring voor deze stenen hoofden, of "Kolini Nurps" zoals de inwoners van Jejoa ze al snel noemden, was het verhaal dat de gravin die vroeger het kasteel bewoonde nogal bloeddorstig was en jongemannen die om de hand van haar dochter kwamen smeken bij gebleken ongeschiktheid, d.w.z. onvoldoende geld en goederen, liet onthoofden. De lichamen verdwenen in de slotgracht en de hoofden werden in het bos gesmeten waar zij smartelijk versteenden over zoveel onrecht. Alhoewel deze verklaring ons ietwat "Grimm" achtig in de oren klinkt zouden we van u toch graag willen weten of er in deze zaak al wat klaarheid is gebracht.
Naspeuringen op het internet hebben ons in ieder geval niet veel wijzer gemaakt. Met vriendelijke groet, Peter en AnneRie van Maaren
| ||
|---|---|---|
|
U heeft wel spannende dingen meegemaakt, maar dat is in een land als Spokanië ook wel te verwachten. Hoewel wij niet op de hoogte waren van die stenen hoofden, en de geschiedenis erachter, geloven we direct dat u de waarheid spreekt. Het is altijd leuk als anderen ons nog iets nieuws kunnen vertellen; wij kunnen tenslotte niet ALLES over dit land weten... De wetenswaardigheden over de Draka-bar, de kastelentocht en de stenen hoofden zullen we in het Spokanisch Archief opnemen. |
|
17 juli 2002
Na mijn reis naar Spokanië is mijn blik op de wereld voor altijd veranderd. Ik wil daarom Spokanië steunen waar ik kan. Ik doel hiermee op een functie in Spokanië. Ik zou bijvoorbeeld meer naamsbekendheid aan deze natie kunnen geven of zo iets dergelijks. Heeft u misschien op dit moment vacatures open staan? Ik begrijp dat deze natie er na jarenlange isolationistische politiek niet rijker op is geworden. Ik vraag dus voor deze eventuele functie geen geld, maar ik zou geëerd zijn met een adellijke titel en mijn arbeidsproductiviteit zal daarbij ook zeker toenemen. Ik vraag mij trouwens af of de adellijke titels een geografische plaats vertegenwoordigen binnen Spokanië of dat zij gewoon geplaatst moeten worden voor de naam van de desbetreffende persoon. Uwe dienstwillige dienaar, J.A. van der Steen-Wel |
|---|
|
Wij zijn geen arbeids- of uitzendbureau, maar de redactie van een website over Spokanië. Als u een baan in Spokanië zoekt, raden wij u aan om contact op te nemen met het Spokanisch Consulaat (Postbus 3774, 1001 AN Amsterdam). Daar kan men u informeren over verblijfs- en werkvergunningen en andere ambtelijke procedures. Helaas zijn adellijke titels niet te koop (dat kan alleen in dictaturen en andere louche landjes). Het enige wat erop zit is om met een adellijke Spokaniër of Spokanische te trouwen; in dat geval krijgt ook de partner (in sommige gevallen!) een adellijke titel. Gezien uw dubbele achternaam vermoeden we dat u een gehuwde vrouw bent. Wij wijzen er dan ook op dat u in dat geval ook in Spokanië niet met een tweede man kunt huwen. Wellicht ten overvloede: in Spokanië is het niet mogelijk om met iemand van hetzelfde geslacht te huwen! Veel namen (ook adellijke) geven van oorsprong een geografische afkomt. Adellijke grootgrondbezitters die sinds mensenheugenis hetzelfde landgoed bewonen hebben dikwijls nog een achternaam die identiek is aan die van het landgoed. Maar in de meeste gevallen is er geen relatie tussen achternaam en locatie meer. In het Spokanisch Archief (www.spocania.com/archief) kunt u in de hoofdstukken ADEL en NAAMGEVING meer hierover vinden. |
|
De beroemde Duitse fotograaf August Sander herleeft - dat is het eerste wat er bij ons opkomt als we deze sfeervolle foto van Marian Taris uit Zeist zien (Taris is trouwens een reguliere Spokanische achternaam). Ze schrijft:
"De stad Aflif op de zuidoostelijke punt van Liftka heeft een heel mooi oud centrum, vol kleine winkeltjes en bedrijfjes. Je waant je er in de jaren vijftig. Gek dat dit nergens in reisgidsen verteld wordt! In een van de steegjes vond ik een kleermakerij, waar ze nog traditionele kleding op een hele ouderwetse manier maken. De kleermaker stond met een antiek strijkijzer in zijn hand, en ik dacht: DAT moet ik fotograferen, want zoiets bestaat nergens meer. De man stond het toe, maar was duidelijk niet gecharmeerd van die fotografische belangstelling. Toch ben ik blij dat hij nu vastgelegd is. Want ik denk dat zulke oude ambachten, met zulk antiek gereedschap, ook in Spokanië binnen niet al te lange tijd uitgestorven zullen zijn." |
|
17 juni 2002
Reeds mailde ik de wens, dat de republiek Marovië graag diplomatieke betrekkingen zou willen onderhouden met Spokanië, maar hoe staat het met de, zo las ik inmiddels "beperkte" isolationistische politiek van Spokanië? John van den Berg |
De isolationistische politiek wordt vooralsnog in zo goed als ongewijzigde vorm gehandhaafd, wat betekent dat van nieuwe diplomatieke betrekkingen met andere landen in principe geen sprake kan zijn. Sinds de toename van "grensoverschrijdende problemen" als terrorisme, mond-en-klauwzeer, illegale gelukszoekers en dergelijke heeft het land zelfs de neiging om nog meer in zijn schulp te kruipen. Met angst en beven wordt de uitbreiding van de EU tegemoet gezien: Spokanië acht zichzelf geen geschikte partner, en vindt dat arme Oost-Europese landen dat nog minder zijn. |
|---|
|
14 april 2002
Aanstaande meivakantie lijkt het ons een goed idee Spokanië te bezoeken met onze camper. Kunt u ons vertellen of we in mei al kunnen genieten van de middernachtzon. En weet U of we daar vrij mogen overnachten.
Dank u alvast voor de informatie. |
|---|
|
Zoals bekend is de poolcirkel precies de lijn waarboven de zon 's nachts niet ondergaat. En dat geldt dan alleen vanaf de langste dag van het jaar: midzomer (21 juni). Ten eerste ligt Spokanië ver ONDER de poolcirkel (op de hoogte van Zuid-Ierland, zoals u in de reisgids Spokanië: Berref en op de diverse websites kunt lezen), en ten tweede is de maand mei sowieso veel te vroeg voor dit natuurverschijnsel. Nee dus, van de middernachtzon valt niet te genieten (wel van de volle maan).
Met een camper mag u maximaal 1 nacht op dezelfde plek in de vrije natuur of op parkeerterreinen in de stad overnachten, behalve als het verboden is. Hoe weet u dat? In natuurreservaten en zeer toeristische gebieden is het altijd verboden, in andere gevallen staan er borden, en als u twijfelt kunt u bij de plaatselijke politie of het toeristenbureau informeren. Spokanische campings zijn voornamelijk ingericht om "echt" (d.w.z. met een tent) te camperen. Welke faciliteiten er zoal bestaan, kunt u vinden in de campinggids die de Koninklijke Kampeer Federatie uitgeeft. Deze gids is alleen in Spokanië te koop. Wij zullen ernaar streven om ook op onze websites meer informatie over het kamperen te geven. Op dit moment vindt u er helaas nog niet veel over. |
|
De fam. Kranenburg uit Ommen had een heel bijzondere ervaring zonder dat ze het zelf in de gaten hadden...
"Wij volgden met onze caravan de prachtige route langs de rivier de Ziffon, en toen we tegen half zes nog steeds geen camping hadden gevonden, zagen we bij het dorpje Kochâg gelukkig een man die bezig was zijn huisje te schilderen. Hoewel hij er erg eigenaardig uitzag, sprak hij perfect Engels, en we konden op het weilandje naast zijn huisje overnachten. Het was een heel bijzonder huisje, en we waren hem dankbaar dat we een foto van hem mochten maken. |
De fam. Kranenburg heeft dus bij minister Moffain Bâldriy-Rifo Ef Ses overnacht! Deze bijzondere foto is - met toestemming van de minister - in het Spokanisch Archief opgenomen (in het hoofdstuk Politici). |
|---|
|
11 maart 2002
Geachte heer Ik ben net terug van een verblijf van 2 maanden in Prest, de geboortestad van mijn Spokaanse vriendin, in het Krappa-gebergte. Waarom is er op uw site niets te vinden over de gewapende guerillastrijd aldaar. De radikale vleugel van de Democratische Volksunie, de Demokratise Zampôr-Ûn Militse of DZUM, bezetten er een gebied van tientallen vierkante km. Hun strijd tegen de koninklijke tirannie en de reactionaire adel wordt in de hele westeuropese pers monddood gemaakt. Hun commandant Per Ake Lÿff is zeer geliefd bij brede lagen van de dorpsbevolking, maar alle Europese leiders weigeren met hem te praten. Al sinds april 2000 wordt dit idyllische deel van Spokanië door de paramilitaire vleugel van de Zykrÿntôm belegerd en geregeld onder vuur genomen. Vele onschuldige burgerslachtoffers hebben hun leven al verloren in deze "vergeten" Europese burgeroorlog. Vorig jaar in november verdwenen 17 leden van de DZUM spoorloos uit hun huizen. Tot op vandaag is niets van hen gehoord. Een schande dat u een dictatuur als Spokanië afschilderd als toeristisch paradijs. Bent u bang om het ware gezicht van de Spokaanse overheid te tonen? Free the DZUM Vincent D. |
|---|
|
Eigenlijk had deze brief niet geplaatst mogen worden want wij houden niet van anonieme reacties. Maar we plaatsen hem wel, omdat er een waarschuwing in zit. Nee, NIET dat het er zo gewelddadig in het Krappa-gebergte aan toe gaat. Maar WEL de waarschuwing dat ten eerste de bevolking in dit berggebied behept is met een overvloed aan fantasie en een intens gevoel voor paranormale verschijnselen (en wellicht ook paramilitaire verschijnselen?). En ten tweede dat ook bezoekers aan dat gebied niet altijd meer de fantasie en werkelijkheid uit elkaar weten te houden - zelfs niet als ze allang weer terug zijn in hun eigen "veilige" landje (uw bericht is vanuit België verstuurd). Dus bezoekers aan het Krappa-gebergte: houd uw hersens in bedwang! |
|
13 februari 2002
Geachte Heren, Dirk De Roeck, voorlopig hoofdeurgever (België) | ??? We wachten af.... |
|---|
|
25 januari 2002
Het is gewoon zielig. Origineel is het wel, maar 't blijft gewoon zielig. H. Westerhuis |
Geen gevoel voor humor, fantasie, spel, creativiteit en originaliteit? Wat zielig! |
|---|
|
20 november 2001
Heel graag zou ik iets betekenen voor Spokanië. U heeft een zeer fascinerend land. Ook zou ik willen weten hoe ik aan een adellijke titel kan komen... vr. gr. Robert Braam |
|---|
|
Adellijke titels zijn niet zo maar te vergeven of te koop. Hoe je er wel aan kunt komen is te lezen in het Spokanisch Archief, bestand Adel in Spokanië. Wat wil je precies betekenen voor Spokanië? Kun je deze wens nauwkeuriger omschrijven? |
|
Toen wij bij het dorpje Prusotkolini aan de oever van het Pogalo-meer (Zuid-Brÿr) onze auto verlieten en een wandeling over het bospad maakten, kwamen we deze mierenhoop met halfverrotte deur tegen. We vonden het zo bijzonder, dat we er een foto van hebben gemaakt. Achter de deur was een stinkend hol, vol lege bierblikjes, condooms en mensendrollen. Maar we vermoeden dat het hier ooit anders is geweest. Wat weten jullie hiervan?
Liesbeth en Erik van Wilgen, Venlo |
|---|---|
| U heeft een zogenoemde kjûft gefotografeerd. Dat zijn half ingegraven woningen, waar vroeger de allerarmsten woonden - vergelijk het maar met de plaggenhutten in Nederland (ja, tot omstreeks 1950 bestonden ze nog bij ons). Voor zover bekend woont er niemand in Spokanië meer in een kjûft, maar de restanten ervan zijn overal nog te vinden, vooral op Zuid-Brÿr, waar u dus was. |
|
15 september 2001
Beste forum-redactie, Als gepassioneerd cinefiel ben ik hevig geïnteresseerd in het reilen en zeilen van de filmcultuur van Spokanië. Helaas heb ik hierover niets kunnen vinden, ook niet in het Spokanisch Archief. Ook op internationale festivals is de Spokanische cinema nauwelijks vertegenwoordigd. Toch meen ik ooit een film te hebben gezien van een regisseur die H. (?) Bachstrom heette. De titel ben ik vergeten, maar het was een soort zwarte komedie over de rivaliteit tussen twee broers in een bergdorpje. De hoofdrolspeelster werd geloof ik in het programmaboekje aangeduid als 'de Spokanische Sophia Loren'. Weten jullie de titel van deze film en de naam van de actrice, en is er informatie beschikbaar over hedendaagse filmkunst in Spokanië? Alvast bedankt. Maurice van Turnhout |
|---|
|
Waarschijnlijk bedoelt u de bekende cineast Hâstâf Bachstrom. We zullen nog uitzoeken welke film het hier betreft. Wat een toeval dat de vorige Forum-inzending ook al over de naam Bachstrom ging! Het Spokanisch Archief zal uitgebreid worden met informatie over de film in Spokanië. Overigens vindt u op bladzijde 115 in de reisgids Spokanië: Berref het een en ander over de musicalfilm Ynel-mirs (Engelenhaar). |
|
3 augustus 2001
Dear Sir or Madam, Sandra Kohler, Madison (WI), US. |
|---|
|
The oldest place where the name Bachstrom is found is the Immigration Register of the Flenazjekk district on the isle of Brÿr from February 1814. This refers to an Eduard Bachstrom, born around March the 12th, 1785, in the German town of Leipzig. He was travelling on a French ship (probably destined for America), which sought refuge in the port of Girdes on the southern tip of Brÿr due to heavy weather. At the beginning of March 1814, the vessel proceeded on its course, but Eduard Bachstrom preferred to remain in Spocania. As far as we are able to gather, he lived in Girdes for the rest of his life, earning a livelihood as a blacksmith at a shipbuilder's. He married the shipbuilder's daughter in 1816 or 1817, and had two sons by her. In 1821, Eduard Bachstrom died and his wife very soon followed him, leaving their two children to enter the orphanage in Tuûn. Due to the poor records at that time, we know nothing about the further life of the two sons, but it is clear that the famous film director Hâstâf Bachstrom (born 1956) is a descendant of one of the orphans. |
|
29 maart 2001
Als vrijwilliger werkzaam bij VluchtelingenWerk heb ik onlangs een asielzoeker uit Spokanië voorbereid op zijn Nader Gehoor bij IND. Ik was verbaasd omdat ik nooit iets gehoord of gelezen had over onderdrukking in Spokanië. Ik mag natuurlijk geen persoonlijke informatie doorgeven die mij onder geheimhouding is verteld, maar toch wil ik vragen of het u bekend is dat kaalhoofdige mannen die zonder hoofddeksel over straat lopen door de politie worden opgepakt. Is dit een nieuw verschijnsel en heeft dit religieuze of historische achtergronden. Is dit geïnstitutionaliseerd overheidsbeleid of valt dit onder het hoofdstuk van willekeurig optreden van een plaatselijke politiecommissaris? (naam bij de Forum-redactie bekend) | ||
|---|---|---|
|
Voor zover bekend, heeft geen enkele Spokaniër ooit asiel gezocht in een ander Europees land. Gezien uw opmerking over het oppakken van kaalhoofdige mannen, gaan wij ervan uit dat de Spokaniër met wie u hebt gesproken weliswaar een kaal hoofd heeft, maar niet als "echte" asielzoeker beschouwd kan worden, omdat er absoluut geen sprake is van onderdrukking of vervolging van kaalhoofdige mannen zonder hoofddeksel. Een van de bekendste Spokaniërs met een kaal hoofd is de kunstschilder Peoll Ozzepiyle-Ryšo. Met zijn practical jokes haalt hij regelmatig de voorpagina's van de kranten, en het eerste wat bij ons opkwam, was dat deze originele man ook nu weer een grap heeft uitgehaald - namelijk door zich in Nederland als asielzoeker te melden. Dankzij de welwillende medewerking van het Spokanisch Consulaat in Amsterdam (Postbus 3774, 1001 AN Amsterdam) kunnen wij u vertellen dat de man die zich als Spokanisch asielzoeker voordoet, inderdaad de kunstschilder Peoll Ozzepiyle is. Helaas bent u het zoveelste slachtoffer van een practical joke van deze artiest. Zijn verhaal dat kaalhoofdige mannen zouden worden opgepakt dient dan ook naar het rijk der fabelen verwezen te worden. Dat neemt niet weg dat deze artiest zelf inderdaad herhaaldelijk wordt opgepakt - niet omdat hij een kaal hoofd heeft, maar omdat zijn grappen dikwijls een "verstoring van de openbare orde" zouden zijn. Het Spokanisch Consulaat vraagt zich af in hoeverre Peoll Ozzepiyle zich schuldig maakt aan fraude of valsheid in geschrifte. Wellicht is hij met een vals paspoort Nederland binnengekomen, en zijn ook andere documenten die hij in Nederland heeft moeten tonen niet correct.
|
|
28 juni 2000
We hebben net een fijne vakantie in de bergen van Liftka doorgebracht, en hoewel er van dit deel nog geen nederlandse reisgids beschikbaar is, hebben we ons goed kunnen redden en veel leuke dingen meegemaakt. De juffrouw achter de kassa begon ontzettend te blozen toen ze dat potje zag, en zei iets tegen haar collega's waarna ze allemaal begonnen te giechelen. Vinden ze het soms raar dat wij Hollanders alles met voetbal oranje verven? En hoe zouden ze dat dan weten? Het potje heette PjakârMarâs.
Snappen jullie het? |
PjakârMarâs (letterlijk "Geheime Kleur") valt onder de categorie "intieme vrouwenproducten". Het gaat hier om een verfmiddel waarmee sommige groepen vrouwen hun okselhaar verven. De kleur varieert van blauw via lila en roze naar rood en oranje. Het verven van het okselhaar is een oude gewoonte bij de boerenbevolking op Centraal-Liftka en Brÿr, bij wie het scheren van haar als een typisch mannelijke bezigheid gezien werd waar vrouwen zich niet aan mochten bezondigen. Het gebruik stamt oorspronkelijk uit orthodoxe ergynische kringen, van hoog tot laag; tegenwoordig alleen nog bij de armste boeren, gelovig of niet.
Deze gewoonte hoort typisch bij mensen die zich nooit in badpak of bikini vertonen, en als buitenstaanders het geverfde okselhaar zien is dat wellicht genanter dan het zien van geslachtsdelen. Op de verpakking van PjakârMarâs staat dan ook niet voor niets alleen een kleurige haardot, zonder verdere verwijzingen. |
|---|
|
Hugo & Nel van Reenen-Zandbergen uit Holwerd stuurden ons dit kiekje met commentaar. Dank je wel voor deze leuke bijdrage!
4 april 2000 |
|
|
17 maart 2000
Geacht Forum |
Ook de andere eilanden (Liftka, Brÿr, Teujan, Lomky, Tigof en Garos) hebben ieder zo hun eigen specialiteiten. Hierover willen we graag een volgend reisboek schrijven, maar dat kost tijd en ook de uitgever moet dat willen! |
|---|
|
25 februari 2000
In uw reisboek lees ik op blz 60 dat er nog nauwelijks electriciteit (in Spokanië?) was, maar op de foto op blz 59 staat toch een groot stopcontact achter de dokter! Bert Visscher |
|---|
| Dr Quše Rifo Plÿp-Mânes had inderdaad geen elektrisch licht in zijn huis (het tegenwoordige museum), maar er waren wel enkele stopcontacten. Volgens de conservatrice van het museum had de huishoudster van de arts op deze stopcontacten aangedrongen om een stofzuiger te kunnen gebruiken. De dokter zelf zou dit maar 'moderne onzin' hebben gevonden. Desalniettemin staat de arts duidelijk met een stopcontact en een telefoon op de foto, waarschijnlijk om de moderne tijd te illustreren. |
|
Maandag 21 februari 2000
Geachte heren, Marius Kolff |
|---|
|
Dank u wel voor de complimenten. Trams rijden er nog steeds (zie ook de informatie in Het Spokanisch Archief), maar de toiletjuffrouw in de ronde hal van de stationstoiletten in Amahagge is met pensioen. Het reisboek 'Uit in Spokanië - Nooit weg' is al vanaf ca. 1985 niet meer in de handel (maar hier en daar nog wel in antiquariaten en bibliotheken te vinden), maar de passage waarop u doelt is ook te lezen in SPARC - Uit in Spokanië. |
| Zie ook Bijdragen tot en met 1999 |