Spokanisch Archief
|
Terug naar Personen  Geregistreerde personen
Zie ook |
Bestandsgroep Adel • Beeldende kunst • Bestuur • Creatief beroep • Geestelijkheid • Koninklijk personeel • Leger + Politie • Literatuur • Media • Overig • Politiek • Stichten + Oprichten • Theater • Vorsten + Familie • Wetenschap |
|
Dit bestand (beginletter van achternaam) A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z | |
Directeuren, bestuurders en leden van organisaties, verenigingen, commissies.
Sommige personen hebben boeken gepubliceerd. Gebruikte code:
| AU | autobiografie, memoires |
Voorvoegsels in buitenlandse namen tellen bij de alfabetisering mee: dus de naam van Bakel staat onder de V.
Eerste Commissielid van de Werklozenraad in Amahagge (1968-1982). Toen de voorzitter van deze gehate instantie, Celf Mindefit, vanwege zijn discriminerende uitlatingen geschorst werd, heeft B.-B. uit solidariteit met de voorzitter zijn werk eveneens neergelegd. Toen beide heren in 1976 hun werk weer mochten hervatten gingen er stormen van protest op.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Huidige directeur van de gelijknamige glasfabriek in Hajequû. (DOM 123)
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Sinds 1 maart 2008 president van de Central Bank of Spocania die op die datum werd opgericht. Van 2001 tot eind 2007 was Brânša-Kwent topambtenaar op het Ministerie van Financiën. Zie
afbeelding
.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
|
Was tot zijn dood voorzitter van het centrale bestuur van de I.I. te Gralkrich. Mariy (links) en Herneg (rechts) Câfrâs-Koles, vice-voorzitter en voorzitter van het centrale bestuur van de I.I. te Gralkrich (1983). |
Was tot 1998 vice-voorzitster van het centrale bestuur van de I.I. te Gralkrich.
|
Tussen 1977 en 1986 directeur van de I.I. te Conityje. Tussen 1988 en 1999 hoofdambtenaar op het Ministerie van Sociale Zaken. (1986) |
|
Oudste lid van de I.I., sinds 1922. Zij maakte zich in het begin van deze eeuw zeer verdienstelijk bij de opvang van alcoholisten in de achterbuurten van Blort en Blumarr. Zij stierf in een verzorgingstehuis in Blort. (1996) |
|
Directrice (1973-1989) van de GEP. Haar beleid staat onder supervisie van het Ministerie van Communicatie. Een jaarlijks referendum onder de burgers die kijkgeld betalen moet uitwijzen of de ambtstermijn van de GEP-directeur met een jaar verlengd kan worden. In 1989 heeft C. echter zelf besloten om op te stappen; zij is opgevolgd door Brugg Hâlm-Stootâ. (1972) |
Zie I.I.
Voorzitter van de I.I. (1967-1971).
Penningmeester van de I.I. (1967-1971).
Directrice van de Oepiyre-harbos furt Fa'i, Gÿtliy een Nejô (OefGN; "Keuringsdienst voor Vee, Vis en Vlees"). Toen de OefGN in 2017 in opspraak kwam vanwege corrupte medewerkers die zich door diverse slachthuizen lieten betalen om wantoestanden in de doofpot te stoppen, is Lano Estert krachtig opgetreden en heeft ze, met behulp van vooraanstaande politici, de inspectiedienst weer "gezond" gemaakt. Diverse corrupte medewerkers zijn zelfs tot gevangenisstraffen veroordeeld.
Van 1973 tot 2004 voorzitter van de Šempoeg Fisa-clup die zich inzet voor de bescherming van de kaklôbes.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Van 1982 tot 1988 hoofd van het informatiekantoor van de Aquonda Omâstây Cômpanðo (AOC) in Ies.
Genoemd in het informatieblad 
van de AOC.
Directeur van het Radio-museum in Zelzakiy.
Genoemd in de Amagene .
Directeur van de Afdeling Gebouwen van de Spokanische Spoorwegen.
Genoemd in de Amagene .
Voormalig onderdirecteur bij de chemische fabriek Polyfiyx. Hij is genoemd in de Amahâkšo .
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Directrice (1845-1877) van het voormalige rooms-katholieke weeshuis Hijeronym-seert in het voormalige dorp Meelfert bij Zest. Het weeshuis heeft bestaan van ca. 1780 tot 1905. Het dorp is voor het grootste deel verdwenen; wat ervan over is, is nu een stadswijk van Zest. Tek Hupsteriy was de opvolgster van Petriy Pajec-Muriy.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
2003-2014 - Hoofd van de Afdeling Wegbeheer van het district Neze.
Is in 2017 Mejôje van Garos geworden.
Voorzitter van de Efantoiy-ratt. Hij is genoemd in de Amahâkšo .
Woordvoerder van de QULA (binnenlandse veiligheidsdienst).
Woordvoerder van de Aquonda Bôntukeer ("Nationale Agrarische Bond").
Voorzitter van de Aquonda Ququlâ rifo Stafiyn Medikiys.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Van 1998 tot halverwege 2005 was hij hoofd van de Veršôtare-cômišo ("Privatiseringscommissie"). In 2013 is hij Kjelef van Kina geworden.
Directeur van het Instituut te Bergosÿrt. (DOM 108/109)
Van 1 augustus 2007 tot 1 november 2010 was hij president van de Njebopiy-benc in Bôrâ. Na de fusie van de Njebopiy-benc en de Umynast-benc in 2010 werd hij president van de nieuwe bank (Fabrokaliyto-benc: Industriebank).
Vóór zijn carrière als bankpresident was hij twee maal minister (Financiën 1994-2002; Wetenschap en Kunst 2002-2006).
Dierenarts en tussen 1984 en 2002 voorzitster van de ÂSD (= ânt-schiqu-dodos), een stichting die zich inzet tegen het uitsterven van de schiqu.
Zie I.I..
Beheerder van het natuurreservaat Ef Laboros.
Directeur van het weeshuis Râx-seert in Aflif.
|
Sociale ombudsman bij het actiecentrum Port-wuma in Amahagge. Opvolger van Valâgja Metrusse. |
|
Was tussen 1973 en 1981 voorzitter van het Actiecomité Bergrônda in Lor, dat namens de bevolking van Teujan jarenlang de acties en protesten heeft gecoördineerd tegen de militaire bases en oefenterreinen op Teujan, waardoor dit eiland verboden gebied was voor buitenlanders. Sinds 1991 is M.-O. de populaire burgemeester van Lor. Bergrônda is de oorlogsmaagd die regelmatig voorkomt in Pegrevische vertellingen. Een zykrÿntôm (marechaussee) in zwart uniform met pet rechts controleert een automobilist in de buurt van het militaire oefenterrein op Teujan. Op de voorgrond de demonstrerende voorzitter van Bergrônda, Biyx Mej-Ošyff, in traditionele klederdracht en met de Spokanische vlag (1983). |
Directrice voormalig weeshuis in Korif.
|
Jonkheer; tot aan zijn dood voorzitter van de KSC.
(ca. 1960) |
Sociale ombudsman bij het actiecentrum Port-wuma in Amahagge. Zij werd opgevolgd door Nuser Mareo-Kaf Ef Wegh. Zij is genoemd in de Amahâkšo .
Directeur van de GPO (1948-1969); berucht vanwege zijn conservatieve opvattingen over muziek; heeft zich in de jaren 60 zo fel verzet tegen het uitbrengen van grammofoonplaten met popmuziek, en was daarbij zo invloedrijk, dat er in die periode van censuur gesproken kan worden.
Voorzitter van de Werklozenraad 1970-1980 in Amahagge. Vanwege zijn discriminerende uitlatingen ("elke werkloze heeft de ellende aan zichzelf te danken", "er is werk in overvloed, alleen de luien en asocialen denken dat er geen vacatures zijn", en dat soort opmerkingen) werd hij in deze functie in 1975-1976 geschorst. Toen hij in 1976 zijn werk weer mocht hervatten gingen er stormen van protest op. In 1982 werd Mindefit dood in zijn flat gevonden. De officiële doodsoorzaak heet zelfmoord, maar velen twijfelen daaraan en denken dat hij door een kwade werkloze is omgebracht.
Voorzitter en woordvoerder van de Stichting voor de Bevordering van het Tweede-taalonderwijs.
Directeur van de Stadsschouwburg in Bôrâ (1934-1955).
Commissaris bij de Atlantische Investeringsbank (1983-1994). Zie foto opening nieuwe gebouw van de A.K.I.
Voorzitter en woordvoerder van de Fenta-meeg (Feestraad) in Amahagge. Zij is genoemd in de Amahâkšo .
Conservatrice van het Rifo Plÿp-Mânes-seert (museum in Ef Pârenkiy). (DOM 61/62)
Voorzitter van de "scholierenvakbond" Jola Bellart. Hij is genoemd in de Amahâkšo .
Van 1987 t/m 1994 was zij burgemeester van Zutterseert. Toen haar man Jânes Omeriy-Mip Seert minister-president werd, moest zij haar burgemeestersfunctie opgeven, en werd zij in 1995 directeur van het Stadstheater in Blort.
Sinds april 2008 directeur van de ZoGA (openbaarvervoerbedrijf van Amahagge).
Voorzitster Gezondheidsraad (1982-1992). Zie foto opening nieuwe gebouw van de A.K.I.
Directrice (1970-1985) van het bejaardentehuis Zeruzze-seert in Fonistâ. Genoemd op de voorbeeldpagina van het telefoonboek .
Directeur (1821-1845) van het voormalige rooms-katholieke weeshuis Hijeronym-seert in het voormalige dorp Meelfert bij Zest. Het weeshuis heeft bestaan van ca. 1780 tot 1905. Het dorp is voor het grootste deel verdwenen; wat ervan over is, is nu een stadswijk van Zest. Petriy Pajec werd opgevolgd door Tek Hupsteriy.
Directeur Inspectie voor de Luchtvaartveiligheid (1988-2000); zie Šeentriyos furt ef Ayrâs-quruboiy.
Directeur van de Vereniging van de Kamers van Koophandel.
Genoemd in de Amagene .
Directeur van gelijknamige rederij in Tina.
Directeur Inspectie voor de Luchtvaartveiligheid (1981-1987);
directeur Luchthaven Amahagge (1987-1997). Was in beide functies
belust op conflicten en publiceerde in 1997 haar memoires,
waarin zij zichzelf openbaart als een gefrustreerde politica, altijd het
slachtoffer van de intriges van anderen. Zij was in 1983 aanwezig bij de
ondertekening van het luchtvaartverdrag tussen Nederland en Spokanië, ten
kantore van minister Neelie Smit-Kroes in Den Haag. Van 1991 t/m 1995 was zij burgemeester van Sinto-Hafegge. Sinds 1996 schuwt zij de publiciteit en leeft ze met haar vriendin Elmira Droemote in een huis op de vlakte van Hekory.
Zie groepsfoto "Luchtvaartverdrag Nederland-Spokanië".
AU-1997: We fit risinar! (O zo voorzichtig!) (Asjetto: Biycjô)
AU-1999: Kaf lâkorsor tiffugs (Op kousevoeten) (Asjetto: Biycjô)
Directeur van de Gemeentelijke Dienst voor Sociale Verhuur in Amahagge.
|
In 1983 benoemd als voorzitter van een nieuw in het leven geroepen onafhankelijke klachtencommissie die in de gemeente Amahagge klachten over politieoptreden moest gaan behandelen (tot die tijd handelde de politie zelf die klachten af). Vóór die tijd was zij sociaal medewerkster bij de universiteit in Amahagge. Verder was zij van 1980-1995 bestuurslid van Lesbifem. In 1996 is zij de politiek in gegaan. |
(december 1983) |
Expert op het gebied van het redden van in financiële nood verkerende culturele organisaties. In 1975 heeft hij als directeur de schouwburg van Tsjech voor een faillissement behoed. In 1984 werd hij aangesteld als directeur van de Tûfjana-concertzaal in Amahagge, om dit noodlijdende etablissement te redden. In 1987 stapte hij op om (voor veel meer geld) bij de gemeente Tosiy aan de slag te gaan (de Tûfjana-concertzaal ging in 1991 alsnog failliet). |
Voorzitter van de Vereniging van Kamers van Koophandel.
Voorzitter van de winkeliersvereniging Oftian 280. Hij is genoemd in de Amahâkšo .
|
Directrice van de Toneelraad (overkoepelend orgaan dat de belangen behartigt van alle aangesloten Spokanische toneel- en dansgezelschappen). Haar persoonlijke relatie met Moffain Alicropa (minister van Wetenschap en Kunst 1972-1982) maakte de Toneelraad lange tijd tot een soort verlengstuk van dit ministerie. De opvolger van Alicropa heeft de Toneelraad een meer onafhankelijke status gegeven. Q.-V. gaf tot 1969 colleges in kunstgeschiedenis aan de Kelfer-academie te Tsjech. (1967) |
Van 1995 t/m 2011 voorzitter van het Instituša furt ef Weinô-lebetecÿr Kadðobiyros in Manes-Puriy.
Zoon van Milber Remp-Giyner.
Voorzitter van de Crôse-clup Xôt-riders te Xôt, een vereniging van liefhebbers van terreinwagens, motoren en quads. Zijn zoon Heef is even fanatiek en wordt wel de "ondervoorzitter" genoemd.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Directeur van het Xeber-museum in Amahagge. (AMAHAGGE.DOM)
|
Tussen 1975 en 1991 verantwoordelijke Rechter van het Landelijk Gerechtshof (Stat-korsamen) te Hirdo. Dit is de hoogste gerechtelijke instantie in Spokanië, en professor R.-F. was daar de hoogste gezagshandhaver van. Hij was altijd geliefd door zijn eenvoud en vaderlijk optreden tegen de zwaarste criminelen, maar zijn lijfspreuk "Spokaniërs zijn beter dan buitenlanders" wordt door velen als discriminerend ervaren. Van 1992 tot 2003 was hij voorzitter van een commissie die de Spokanische strafwetgeving moet herzien. (1982) |
Geneesheer-directeur van het op 1 augustus 2006 geopende Helee Quly-hôspitalo in Aelas. Was vóór die tijd professor aan de Medische faculteit van de Staatsuniversiteit te Amahagge.
Toen zij in 1980 secretaris van Generâl Gillt (GG; de overkoepelende federatie van vakbonden) werd, vreesden velen in het bestuur dat dit niet lang goed kon gaan, aangezien haar man, Petriy Šaffe-Neeðe, reeds voorzitter van de GG was. Hun slechte onderlinge relatie en de belangenverstrengeling leidden ertoe dat zij per november 1982 haar secretarisfunctie opzegde.
Van 1978 t/m 1986 voorzitter van Generâl Gillt (GG; de overkoepelende federatie van vakbonden). Hij ontmoette veel kritiek toen zijn vrouw, Kruna Šaffe-Neeðe, in 1980 secretaris van de GG werd. Na haar vertrek in 1982 kon hij beter functioneren. Tussen 1987 tot aan zijn pensioen in 2001 bekleedde hij een belangrijke functie op het Ministerie van Sociale Zaken, afdeling Werkgelegenheid.
Rijke reder en scheepswerfdirecteur in Bôrâ die veel geld in het behoud van de oude binnenstad stak. (DOM 73)
Juridisch adviseur van de Werklozenraad 1971-1982 in Amahagge. Was minder in opspraak dan de andere leden van deze raad (omdat hij zijn mond nooit opendeed), maar daarom niet minder gehaat.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Directeur van de grootste kolenmijn in Sinto-Bercâ-Leras (1914-1955). Een sociaal bewogen man die ervoor zorgde dat de mijnwerkers goed gehuisvest werden en hun kinderen goed onderwijs kregen. Toen begin jaren zestig de mijnen wegens uitputting gesloten werden, raakte Sinto-Bercâ-Leras in verval en bleef er weinig over van de sociale inspanningen van de inmiddels overleden mijndirecteur.
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
Woordvoerster bij het mijnbouwbedrijf TUC in Tulÿnn (in ieder geval in 2012 en 2013).
Directeur-generaal van de Ekonomise Šark-cômišo ("Economische Landscommissie").
Voormalig directeur van het Kindisiy Teatriy te Hirdo (1987-1998). Van juni 1999 tot zijn dood in augustus 2008 wethouder voor culturele zaken in Hirdo. (DOM 37). Zie
afbeelding
.
Van 1979 t/m 1989 hoofd van het Culturele Archief van de Stadsbibliotheek in Hirdo.
Van maart 1967 tot april 1979 directeur van Children's Playhouse in Hirdo. Wist deze oorspronkelijke discotheek uit te bouwen tot een gerenommeerd muziektheater, te vergelijken met het Amsterdamse Paradiso. Heeft tussen 1980 en 1998 diverse bestuurlijke functies in de theaterwereld vervuld. Kwam in 1998 bij een roofoverval op Garos om het leven.
Directrice van de Censuurraad 1959-1982; bekend om haar soepele houding ten aanzien van de censuur.
Van 1981 tot 1990 directeur van de Aquonda Omâstây Cômpanðo (AOC) in Blumarr.
Genoemd in het informatieblad van de AOC.
Directeur van de I.I. (1967-1971).
Bestuurslid van de I.I. (1967-1971).
|
Voorzitter van de FTQ te Zest (Stichting voor Vreemdelingenwelzijn). Hij is van huis uit politicoloog, en heeft het in de Verenigde Staten aan den lijve ondervonden hoe het is om als "illegaal" behandeld te worden.
| |
|
Op 13 augustus 2005 vond er in het Congrescentrum van de Universiteit te Zest een symposium plaats over het Vreemdelingenbeleid in Spokanië. Lako Ûpjader, voorzitter van de Stichting Vreemdelingenwelzijn hield hier een wakkerschuddende presentatie voor meer dan honderd genodigden, waaronder talloze journalisten en hoogwaardigheidsbekleders uit diverse EU-landen. Na afloop stelde de Nederlandse minister Rita Verdonk zich aan de voorzitter voor. Zij wilde haar waardering uitspreken over zijn heldere betoog, waarin zij zich goed kon vinden (hoewel zijn standpunten lijnrecht tegenover die van Verdonk staan). Hierbij deed zij een poging zijn hand te schudden, wat door Ûpjader werd genegeerd, omdat handen schudden alleen gedaan wordt om een afspraak te bevestigen of belofte te bezegelen, en een hand geven altijd gepaard moet gaan met het gelijktijdig leggen van de linkerhand op andermans schouder. Daar had Verdonk rekening mee moeten houden. Overigens wordt van Nederlandse regeringszijde officieel ontkend dat Verdonk op het symposium aanwezig was. | ||
Voorzitter van de Vakbond IJzer- en Staalindustrie.
Directeur van het Aquonda Kânks-instituša (1979-1992).
Directeur van de luchthaven Amahagge (1998-2000).
Is vanaf ca. 1975 betrokken geweest bij The Globe
in Amahagge. In eerste instantie als manusje van alles, maar tussen ca. 1990 en 2010 de voorzitter van de stichting die dit inmiddels gerenommeerde theater beheert.
Bestuurslid van de I.I. (1975-1994).
Genoemd in de Amahâkšo .
Was tussen 1971 en 1982 bestuurslid bij het Stat-museem in Hirdo. Heeft daarna tot 2001 allerlei bestuurlijke functies op kunstgebied gehad.
Directeur van het voormalige gemeentelijke trambedrijf in Amahagge (1930-1945).
© De Twee Hanen v.o.f. • Kimswerd • The Netherlands
DA 00 • SPARC 14 jun 1999
jaartallen - JAARTALL.HTM